Sąd Najwyższy wyjaśnił sektor bankowy i nadał kierunek wszystkim tzw. "sprawom frankowym" stwierdzając, że:

1. W razie uznania, że postanowienie umowy dotyczące indeksacji / denominacji kredytu do waluty obcej jest niedozwolone, nie można przyjąć, że jego miejsce zajmuje inny sposób określenia kursu, czy to wynikający z przepisów prawa, czy ze zwyczaju.

2. W razie uznania, że postanowienie umowy dotyczące indeksacji / denominacji kredytu do waluty obcej jest niedozwolone, UMOWA NIE WIĄŻE W POZOSTAŁYM ZAKRESIE.

3. W razie uznania, że postanowienie umowy dotyczące indeksacji / denominacji kredytu do waluty obcej jest niedozwolone, powstają samodzielne roszczenia stron o zwrot świadczeń.

4. Przedawnienie roszczenia banku o zwrot wypłaconego kapitału kredytu CO DO ZASADY następuje po zakwestionowaniu umowy / postanowienia przez konsumenta.

5. Banki nie mają podstawy prawnej żądania odsetek / innego wynagrodzenia z tytułu korzystania z udzielonego kapitału kredytu przez konsumenta.

Jak czują się obecnie osoby, które zawarły ugody z bankami?

Dlaczego oczekiwałem więcej? Ponieważ w mojej ocenie roszczenia banku powinny rozpoczynać bieg przedawnienia najpóźniej z chwilą pierwszej prawomocnie przegranej sprawy sądowej dotyczącej danego wzorca umownego, na podstawie którego zawierano umowy kredytu.

Adwokat Miłosz Rabczyński